قتلگاه ميعادگاه عاشقان

در اسلام دو قتلگاه مشهور است ,اول قتلگاه حضرت اباعبدالله الحسین سید الشهدا (ع) در کربلا و دوم قتلگاه امامزاده (کربلای ایران) که متعلق است به حضرت علی بن امام محمد باقر (ع) در اردهال.

قتلگاه آن حضرت از لحاظ جغرافيايي در 4 کیلومتری و در امتداد همان رشته كوهي قرار دارد كه در دامنه آن مرقد مطهر حضرت واقع شده است و تقريبا مابين زيارتگاه و قريه خاوه مي باشد که در دره ای است که مسیری به روستای ازناوه می باشد.

روایت است که در میدان جنگ وقتی در شکاف دربند تشنگی بر حضرت غلبه کرد و برای وضو ساختن هم آب می خواست ,قدری بالاتر رفته سنگی را از جا برداشت به حکم الهی آب از زیر سنگ جاری شده همه با آن آب وضو ساخته , نماز را به جماعت ادا کردند.

میدان مقدس قتلگاه , میدان رشادت ,شجاعت ,فداکاری ,در عین حال شهادتگاه, سجده گاه آن حضرت و یارانش بود. واقعه کربلا در اینجا دوباره تکرار شد .نور دیده رسول خدا در نهایت مظلومی و بی کسی , وقتی

شربت شهادت نوشید, خورشید تیره گشت,آسمان خون گریست , وحشیان صحرا از چرا بازماندند.

قتلگاه يادآور صحنه هاي عاشوراي حسيني است.

قتلگاه خون گلوي علي بن باقر(ع) را به خود ديده است.

قتلگاه ميعادگاه عاشقان اهل بيت است.

شهادتگاه

از شيخ ابو سعيد مروي است از روزي كه حضرت را در منطقه شهيد كردند تا پنجاه سال بعد چون 27 جمادي الثاني ميرسيد ،آواي گريه و نوحه از دل هر سنگي بر مي خواست و پس از آن مدت ديگر كسي آن صدا را نشنيد اكنون هزاران عاشق دلباخته اهل بيت عصمت و طهارت و ارادتمندان به حضرت به قتلگاه آن حضرت مشرف و نماز خوانده و به حاجات مشروع خود مي رسند.